فوندانسیون ساختمان که در انگلیسی به صورت Building foundation نوشته می‌شود یک سازه بسیار مهم است که وظیفه انتقال وزن بار را به زمین برعهده دارد. پی هم به شالوده‌ای گفته می‌شود که بخش مهمی از سازه را به خاک یا زمین مربوطه آن سازه متصل می‌کند. فونداسیون ساختمان، سازه را پایدار می‌کند و مانع از سقوط آن می‌شود. برای اجرای فوندانسیون ساختمان و پی کنی و پی ریزی، لازم است که پیش از هر کاری وضعیت خاک زمین سنجیده شده و نوع آن به طور دقیق مشخص شود. انواع زمین ها از منظر ساخت و ساز، تفاوت هایی با هم دارند و حتما باید این مورد پیش از آغاز مراحل ساخت و ساز، بررسی شود.


انواع زمین ها

زمین ماسه ای : زمین ماسه ای قادر به تحمل بار، یک بنای تک طبقه است و البته همین مورد نیز بستگی مستقیم به خشک ماندن ماسه خواهد داشت. در صورتی که ماسه های زمین مرطوب باشند، امکان ساخت و ساز وجود نخواهد داشت و در صورتی که در چنین زمینی ساخت و ساز صورت بگیرد، در صورت ساخت بنا، ماسه ها به لحاظ خیس بودن، لغزش داشته و امکان تخریب کامل پایه وجود دارد.

زمین دجی : زمین های دجی به رنگ های مختلف دیده می شوند. گاهی ممکن است یک زمین دجی سرخ رنگ دیده و در خیابانی دیگر زمین دجی زرد ببینید. به هر ترتیب فشردگی این سنگ ها در یکدیگر باعث شده است که به بستری مناسب برای ساختمان سازی تبدیل شوند.

زمین رسی : زمین رسی نیز به نوعی از زمین گفته می شود که مقادیر زیادی خاک رسد دارد. حال ممکن است با زمین رسی مرطوب یا زمین رسی خشک روبرو باشیم. در زمین رسی مرطوب مقداری آب در مخلوط خاک قرار داشته و در زمین رسی خشک، کاملا زمین بی آب و متراکم است . در این صورت یعنی در زمین های رسی خشک، بهترین شرایط برای ساختمان سازی را داریم. اما ساخت و ساز روی زمین رسی مرطوب، می تواند به نشست بیش از اندازه منجر شود.

زمین سنگی : زمین های سنگی نیز بستر مناسبی برای ساخت و ساز ایجاد می کنند.

زمین مخلوط : زمین مخلوط نوعی از زمین است که در ساختار آن انواع سنگ های ریز و درشت دیده شده و باید پیش از ساخت و ساز، دستکاری شوند. البته اگر سنگ ها تقریبا هم سایز و به شکلی قابل توجه متراکم باشند، امکان ساخت و ساز وجود خواهد داشت.